ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Ἀγαπητοὶ ἐν Κυρίῳ πατέρες, ἀγαπητοὶ ἀδελφοὶ καὶ ἀδελφές!
Σᾶς μεταφέρω τὰς πλέον ἐγκάρδίας εὐχάς μου διὰ τὴν λαμπρὰν ἐορτὴν τῆς τοῦ Κυρίου Ἀναστάσεως.
Ὁ Χριστός, κατόπιν τῆς τριημέρου Αὐτοῦ Ἀναστάσεως, πολλάκις ἐνεφανίσθη ἐνώπιον τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων και τῶν Μυροφόρων, ἵνα πεισθοῦν ὅτι ἀληθῶς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν. Δὲν ἐπίστευσαν ὅμως ἅπαντες ἀμέσως, τοσοῦτον πρωτοφανὲς ἦτο τὸ γεγονὸς τοῦτο, καὶ ἄρδην ἀντέκειτο τῆς ἐμπειρίας και λογικῆς τοῦ ἀνθρωπίνου βίου. Πέραν τούτου, ἔτι καὶ ἡ ὅψις τοῦ Σωτῆρος καθ’ ἑαυτὴν τοσοῦτον κατόπιν τῆς Ἀναστάσεως Αὐτοῦ ἐκ νεκρῶν μετεβλήθη, ὥστε οὐκ ὀλίγοι ἦσαν, ὅσοι οὐκ ἀνεγνώρισαν Αὐτόν. Καὶ μόνον τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον κατὰ τὴν Ἡμέραν τῆς Πεντηκοστῆς, ἀφότου κατῆλθεν εἰς τοὺς Ἀποστόλους, ἐδραίωσεν μεταξὺ αὐτῶν τὴν πίστιν πρὸς τὴν τοῦ Κυρίου Ἀνάστασιν και τοῖς παρεῖχεν δυνάμεις, ὅπως μεταλαμπαδεύσουν τῷ κόσμῳ, καὶ διαδώσουν τὴν πίστιν, ἀδιαμφισβήτητον καὶ ἀκλώνητον και ὅπως διαφωτίζουσιν τὴν οἰκουμένην.
Τὸ μυστικὸν τοῦ Χριστιανισμοῦ ἔγκειται εἰς τὸ γεγονὸς ὅτι ἐρχόμεθα πρὸς τὸν Χριστὸν προτοῦ ἴδωμεν Αὐτόν, διότι ἐπιστεύσαμεν. Εἰς τὸ Εὐαγγέλιον ἀκούομεν λόγους ζωῆς καὶ σταδιακὰ ἀποκαλύπτεται ἡμῖν ἡ εἰκὼν τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου. Ἀπό τὴν ὑποσυνείδητον πίστιν μετερχόμεθα εἰς τὴν ἔλλογον, ἀφ’ ἧς στιγμῆς ἀποκαλύπτεται ἡμῖν ὁ Σωτήρ.
Ἀποτελεῖ δὲ στόχον ἀνέφικτον ἡ ἔλευσις εἰς τὸν Χριστιανισμὸν ἄλλῳ τινὶ τρόπῳ ἢ μὴ μόνον διὰ τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, Ὅστις ἀπέθανεν καὶ ἀνεστήθη. Εἶναι ἀνέφικτον ὅπως ἀσπασθῇ τις τὸν Χριστιανισμόν, ὑπὸ τὸ φῶς καὶ μόνον τοῦ ἠθικοῦ διδάγματος τοῦ Χριστοῦ, εἴτε ἕνεκεν σεβασμοῦ πρὸς τὸν Θεῖον Λόγον. Ἀγαπῶντες ὅμως τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ, δυνάμεθα προσεγγίζειν τῇ πίστῃ, ἥτις οὐ φαίνεται λόγοις, διότι εὑρίσκεται ὑπεράνω οἱουδήποτε συνήθους γηΐνου ὁράματος. Οὐδεὶς ἐώρα τὸν Χριστὸν ἐξερχόμενον τοῦ τάφου, ἀλλὰ πᾶς γινώσκει ὅτι Ἐκεῖνος ἀνέστη. Αὔτη ἡ πεποίθησις ἐνισχύεται ὁσάκις μεταλαμβάνοντες τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, ἐκ νέου λαμβάνομεν τὸν Ἀναστάντα Σωτήρα ἐντὸς ἡμῶν, ἐκεῖνον, ὅστις ἐνεφανίσθη ἐνώπιον τῶν μαθητῶν Αὐτοῦ.
Ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς ἀναφέρει ὅτι οἱ μαθηταί, οἵτινες ὅδευον πρὸς Ἐμμαούς, δὲν ἐγνώρισαν τὸν Χριστόν, ἀλλὰ ὅσο περισσότερον συνεζήτουν μετ’Αὐτοῦ, τόσον διέβλεπον ἐν Αὐτῷ τὶ τὸ οἰκεῖον, ὃ ἐγνώριζον ἐκ τῆς ἐμπειρίας τῆς συναναστροφῆς μετ’ Αὐτοῦ. Ἡ βεβαιότης τούτη, εἶναι ἡ ἰδία μετ’ ἐκείνης, ἥντινα βιοῦμεν ὅτε θνήσκομεν μετὰ τοῦ Σωτῆρος κατὰ τὰς ἡμέρας τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος καὶ ἐγερόμεθα μετ’ Αὐτοῦ τὴν ἀναστάσιμον νύκτα.
Ἡ τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ γνῶσις, παρέχεται ἡμῖν ἰδιαιτέρῳ τρόπῳ κατὰ τὰς παρούσας ἀναστασίμους ἡμέρας. Ὀφείλωμεν ὅπως εἴμεθα ἄξιοι τῆς ἐμπειρείας τούτης, ὅπως εἴμεθα ὅμοιοι τοῖς μαθηταῖς Αὐτοῦ, ὅτε ὁ Χριστὸς εἶπεν αὐτοῖς «λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον» (Ιω. 20:22). Καὶ ἐνῶ πρότερον εἶδον τὸν Ἰησοῦν καὶ οὐκ ἐγνώρισαν ἐν Αὐτῷ τὸν Ἐνσαρκωθέντα Θεόν, ὕστερον ἠδύναντο εἰπεῖν: «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι».
Ταὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον μᾶς ἐπισκέπτεται διὰ τῶν τῆς Ἐκκλησίας Μυστηρίων. Διὰ τοῦτο καὶ καθεὶς ἐξ ἡμῶν φέρει τὸ χρέος καὶ τὴν ἀποστολήν, ἥτις ἀνετέθη τοῖς Ἀποστόλοις – ἵνα κηρύξουν τὸν Ἰησοῦν. Ἡ ἐμπειρία τῆς Ἀναστάσεως προσεφέρθη ἡμῖν οὐχὶ ἵνα ἀγαλιασθέντες ἐκ τῆς παρουσίας τοῦ Αναστάντος Σωτῆρος ἀποκρύψωμεν Αὐτὸν ἐντὸς τοῦ ἐνδοτέρου ἡμῶν θησαυροφυλακίου, ἄλλὰ ἵνα μεταφέρωμεν τὴν χαράν αὐτὴν εἰς πλησίον καὶ μακρὰν εὑρισκομένους, εἰς τὸν κόσμον ἐκεῖνον, ὅντινα ὁ Κύριος μέσῳ ἡμῶν ἐπιθυμεῖ ὅπως διαφωτίσῃ διὰ τῆς Ἀναστάσεώς Του.
Ἡ ἀντιπαράθεσις ἀμφιβιλιῶν καὶ πίστεως ἀκολουθεῖ τοὺς Χριστιανοὺς ἐπὶ πολλοὺς αἰῶνας: τινὲς προσεκύνουν τὸν Ἰησοῦν ὡς Θεὸν καὶ Σωτήρα, ἕτεροι δὲ ἀμφέβαλον διὰ τὴν ἀλήθειαν τῆς Ἀναστάσεως. Τινὲς οἰκοδόμησαν τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ, προσέφερον τὴν ζωὴν των διὰ τὸ Εὐαγγέλιον, ἕτεροι δὲ ἐδημιούργουν ἰδίας διδασκαλίας, προσέφυγαν εἰς σχίσματα καὶ σέκτας, διότι ἀμφέβαλον διὰ τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἀνάστασιν καὶ τῷ ὅτι Οὖτός ἐστι ὁ ἀληθὴς Θεός. Παρόμοιαι ἀπόπειραι ὑπῆρξαν καὶ θὰ ὑπάρχουν, ἀλλ’ ἡμεῖς, πιστεύοντες εἰς τὸν Μεσσίαν Ἰησοῦν, γνωρίζωμεν ὅτι Οὖτός ἐστι ὁ Κύριος ἡμῶν, ὁ ἀναστὰς τὴν τρίτην ἡμέραν. Τὸ γνωρίζωμεν, καθόσον ἅπασα ἡ ἱστορία τῆς Έκκλησίας καὶ ἡ ἐμπειρία τοῦ ἡμετέρου βίου πιστοποιοῦν ὅτι ὁ Χριστὸς ἀνέστη ἀκριβῶς διότι ἐστὶ ὁ ἐνσαρκωθείς Θεὸς καὶ ἵνα διανοίξῃ δι’ ἕκαστον ὁδὸν πρὸς τὴν ἀνάστασιν.
Κατὰ τὰς Ἀναστασίμους ταύτας ἡμέρας, ἀναλογιζόμεθα τὴν σημασίαν τῆς ἐν τῇ γῇ ἡμῶν παρουσίας, ὡς χρόνου ὅστις ἐδώθη ἡμῖν ἵνα προετοιμάσωμεν ἑαυτοὺς διὰ τὴν αἰωνιότητα καὶ ἵνα ἐν τῷ κόσμῳ αὐτῷ Θεωρήσωμεν, μὲ ὅρασιν πνευματικήν, τὸν Άναστάντα Σωτήρα, ὡς ὁ Ἀπόστολος Θωμᾶς, ὅστις ἀπεποιήθη πᾶσαν ἀμβιβολίαν καὶ ὠμολόγησεν Αὐτῷ, μεθ’ ὅλης τῆς καρδίας καὶ τῆς ψυχῆς ἡμῶν, τοὺς λόγους «ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου» (Ιω. 20:28).
Εὔχομαι χαρμόσυνον ἑορτασμὸν τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἀναστάσεως εἰς ἅπαντα τὰ πιστὰ τέκνα τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τὰ διαβιοῦντα εἰς τὴν Ἀφρικανικὴν ἤπειρον καὶ τὴν Δημοκρατίαν τῆς Ἀρμενίας, προσευχόμενος εὔχομαι ὑμῖν ἀγλαότηταν ψυχῆς, χάριν τοῦ Ἀναστάντος Σωτῆρος, ἄθλους πνευματικοὺς καὶ εὐσέβεια, γεναιόδωρον ἀρωγήν τοῦ Θεοῦ εἰς τὰ ἔργα καὶ τὰς προσπαθείας, ὑγείαν, εἰρήνην καὶ μακροημέρευσιν.
ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ!
+ΛΕΩΝΙΔΑΣ, Μητροπολίτης Κλίν, Πατριαρχικὸς Ἔξαρχος Αφρικῆς
Πάσχα Χριστοῦ
2023 μ.Χ.